เริ่มจากดูที่ส่วนหัวของรองเท้า ความกว้างของหัวรองเท้าต้องพอดี ขนาดต้องไม่แคบจนรู้สึกว่าบีบรัดนิ้วเท้าไว้แน่น เพราะความกว้างของหัวรองเท้า ถ้าแคบและไม่ได้มาตรฐานตามขนาดเท้าของแต่ละคน ผลที่เกิดตามมาคือ นิ้วจะถูกบีบเข้าหากัน จึงทำให้นิ้วโป้งได้รับผลกระทบบิดเบี้ยวผิดรูปงอเข้ามาทางนิ้วก้อย หรืออาจทำให้โคนของนิ้วมีข้อปูดออกมา ถ้าแย่กว่านั้น!! นิ้วโป้งจะเข้าไปซ่อนอยู่ใต้นิ้วชี้ ซึ่งลักษณะนี้จะส่งผลให้ใส่รองเท้าไม่ได้เลย
ไม่ได้หมายความว่า คุณจะใส่รองเท้าหัวแหลมปรี๊ดไม่ได้ แต่คุณต้องเลือกดีไซน์ของหัวรองเท้าให้ดูเพรียวแหลมยาว เหลือพื้นที่ให้เท้าวางได้อย่างสบาย ไม่รู้สึกบีบรัดในขณะที่ลอง
ความสูงของส้นสูง หากมีความสูงเกินกว่า 1 นิ้ว มักจะให้โทษมากกว่าประโยชน์ เพราะเมื่อเราใส่ส้นสูงลักษณะการยืนจะอยู่ในท่าเขย่ง โอกาสที่จะเกิดการพลิกจึงเป็นไปได้มาก การยืนเมื่อใส่ส้นสูงยังเปรียบเสมือนการเล่นกล้าม สังเกตได้จากคนที่ใส่ส้นสูงบ่อย ๆ น่องจะเป็นกล้ามโป่ง สาเหตุก็มาจากการใช้กล้ามเนื้อตรงน่องช่วยทรงตัวเพื่อเขย่ง นอกจากนี้ การใส่ส้นที่สูงมาก ยังทำให้การทรงตัวของเราเหมือนเอียงล้มไปข้างหน้า
คนที่ใส่ส้นสูงต้องพยายามแอ่นตัวขึ้น เพื่อพยุงตัวให้ตั้งตัวตรง
ข้อดี ก็คือท่าทางการเดินของผู้หญิงจะดูสง่าขึ้น
ข้อเสีย จากการที่ต้องแอ่นตัวตลอดคือกล้ามเนื้อหลังจะทำงานหนัก จนเกิดเป็นอาการปวดหลังตามมา
โดยเฉพาะคนที่ใส่ส้นสูงจนติด แนะนำให้เปลี่ยนมาใส่ส้นเตี้ยบ้าง สลับกันเพื่อให้กล้ามเนื้อหลังได้มีโอกาสพัก ไม่ควรใส่ส้นสูงคู่เดิมทุกวัน
วัสดุที่ใช้รองตรงพื้นส้นสูง ควรเลือกชนิดที่เป็นแผ่นยาง จะมีโอกาสลื่นและล้มได้ยากกว่าพื้นส้นสูงที่ทำจากหนัง และถ้ารองเท้ามีวัสดุปูพื้นรองฝ่าเท้าด้านในยิ่งส่งผลดีกับเท้ามาก เพราะจะช่วยให้การกระจายของแรงไปได้ทั่วฝ่าเท้าเท่า ๆ กัน ซึ่งช่วยลดอาการปวดเท้าได้อีกทางหนึ่ง
สำหรับสาว ๆ ที่ยังรักการใส่ส้นสูงเป็นเวลานาน ๆ จะทำให้กล้ามเนื้อตรงน่องกับเอ็นร้อยหวายตึงมาก ควรมีการยืดกล้ามเนื้อบริเวณดังกล่าว วิธีการบริหาร เริ่มจากยืนหันหน้าเข้ากำแพง และใช้แขนทั้งสองข้างยันไว้กับกำแพง ถ้าต้องการบริหารเท้าข้างไหน ก็ก้าวเท้านั้นถอยออกไปนิดนึง ให้ส้นเท้าแตะพื้นและปลายเท้าชี้ไปด้านหน้า จากนั้นโน้มตัวไปด้านหน้าเพื่อเป็นการยืดเส้น ค้างไว้อย่าขย่ม นับ1-10 จากนั้นก็สลับข้างและทำเหมือนกัน
ที่มาจาก สสส.
